(پاراگراف نخست مقاله) مقاله ارزیابی شیوه‌ برنامه‌نویسی توسعه در ایران (88-1368)، شاید یکی از بهترین آثار درباره برنامه‌ریزی‌های توسعه پس از انقلاب اسلامی است که در آن به اندازه کتابی حجیم، در عین اختصار، محتوا و فرایند برنامه‌های مذکور ارزیابی شده است. در مقاله حاضر، نویسنده فقط به ذکر چند اطلاع درونی از فرایند برنامه‌ریزی کشور که احتمالاً نویسنده محترم در جریان آنها قرار نگرفته است، و بیان یک باور درباره ظرفیت‌ها، توانایی‌ها و محدودیت‌های برنامه‌های توسعه اقتصادی ـ اجتماعی می پردازد.