---

خطرپذیری یکی از حیطه‌های با اهمیت در علوم اقتصاد عصببنیان است. هدف از این پژوهش بررسی خطرپذیری در موقعیت پایه و مقایسه آن با دو موقعیت با نیاز کم و نیاز زیاد و ارتباط آن با ارزش‌های فرهنگی بوده است. در این پژوهش مقطعی موردپژوهی، ۳۹۱ جوان ایرانی با استفاده از یک آزمون ضمنی خطرپذیری و پرسشنامه ارزش‌های فرهنگی، بررسی شدند. از آزمون آماری اندازه‌گیری مکرر برای مقایسه تصمیم‌گیری در سه موقعیت استفاده شد و از همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی ارزش‌های فرهنگی با تصمیم‌گیری استفاده شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد در شرایط با نیاز بالا میزان خطرپذیری بیشتر است. در خصوص ارزش‌های فرهنگی، مردگرایی، تحمل ابهام و ساختار قدرت متمرکز ارتباط مستقیمی با تصمیم‌گیری پرخطر در شرایط معمول داشت ولی در شرایط با نیاز بالا این ارتباط معنیدار نبود. بر اساس یافته‌های این پژوهش ، نیاز، اصلی‌ترین عامل تصمیم گیری پرخطر در جوانان ایرانی است و ارزش‌های فرهنگی را نیز متأثر می‌سازد. پیشنهاد می‌شود آموزش‌های مربوط به تصمیم‌گیری پرخطر در افراد با موقعیت اجتماعی اقتصادی ضعیف در اولویت قرار گیرد.