دوره 9، شماره 5 - ( آذر و دي 1383 )                   دوره9 شماره 5 صفحات 74-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Amiri M. (2004). A Survey of Employment Status among the Graduates of Technical and Vocational Training Organization, Using a Model for Estimating the Influencing Factors: Tehran Field Study. JPBUD. 9(5), 47-74.
URL: http://jpbud.ir/article-1-214-fa.html
امیری معصومه. بررسی وضعیت اشتغال آموزش‌دیدگان سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای و برآورد الگوی عوامل مؤثر بر آن (بررسی میدانی شهر تهران) فصلنامه برنامه ریزی و بودجه 1383; 9 (5) :74-47

URL: http://jpbud.ir/article-1-214-fa.html


سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور
چکیده:   (12244 مشاهده)
موضوع اشتغال و بیکاری نیروی انسانی یکی از مهم‌ترین مسائل و مشکلات جهان است که در کشورهای در حال توسعه با توجه به عدم توازن ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی نقش و سهم بیشتری بر توسعه دارد. بیکاری یا عدم اشتغال نیروی انسانی، آثاری زیانبار در مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، و امنیتی به همراه دارد. هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت اشتغال آموزش دیدگان مراکز آموزشی ثابت سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای در تهران است. برای این منظور، ضمن معرفی فرضیه‌ها، نظریه‌ها و پژوهش‌های جهانی را نیز در زمینه شاخص‌های مؤثر بر اشتغال بررسی می‌نماییم. پس از آن به معرفی آموزش‌های ارائه شده در سازمان فنی و حرفه‌ای می‌پردازیم. در ادامه وضعیت اشتغال در ایران را به طور اجمالی بررسی، سپس شاخص‌های مؤثر بر اشتغال آموزش‌دیدگان فنی و حرفه‌ای در شهر تهران و شدت و جهت تأثیر آنها را به تفکیک جنسیت (زن- مرد) با استفاده از الگوی اقتصادسنجی لوجیت ارزیابی می‌کنیم. این شاخص‌ها عموماً عبارتند از: سطح تحصیلات، سن، تأهل، جنسیت، نمره آزمون پایان دوره، سطح مهارت 1 یا 2 و نوع حرفه آموزشی. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی آموزش‌دیدگان درجه 1 و 2 مراکز ثابت آموزشی شهر تهران در سال‌های 1377-1379 است که در مجموع47810 نفر (36860 نفر مرد و 10950 نفر زن) را دربر می‌گیرد. (جدول1). این تعداد فقط شامل آموزش‌دیدگان آزاد است و آموزشگاه‌های آزاد، کارآموزان معرفی شده از آموزش و پرورش (شاخه کاردانش) و دیگر دستگاه‌های اجرایی نظیر: بیمه بیکاری، اتحادیه‌ها، صنایع، اصناف و زندان‌ها و… را شامل نمی‌شود. روش نمونه‌گیری، طبقه‌ای تصادفی است. برای این کار از اطلاعات مقطعی در دوره زمانی سه ساله استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز به صورت میدانی جمع‌آوری و سازماندهی شده، و بنا به ماهیت موضوع از فن پرسشگری و مصاحبه استفاده شده است. با توجه به نبود اطلاعات کافی از کارآموزان و عدم بانک اطلاعاتی و نیز مشکل دسترسی به آنها فقط480 نمونه مورد مشاهده قرار گرفت که از این تعداد نیز 38 نفر به دلیل آنکه قبل از گذراندن دوره‌های آموزشی سازمان شاغل بودند و پس از آن نیز در همان شغل باقی ماندند، از این رو، از نمونه آماری حذف شدند. در نتیجه حجم نمونه به 442 نفر - 299 نفر مرد و 143 نفر زن - تقلیل یافت. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد در شهر تهران شاخص‌های سطح تحصیلات، سن، تأهل و نمره آزمون بر اشتغال مردان اثر مثبت دارد. همچنین شاخص‌های نمره آزمون و حرفه آموزشی که اغلب مربوط به بخش خدمات است، بر اشتغال زنان اثر مثبت دارد. اما در برآورد کل نمونه آماری اعم از زن و مرد، شاخص جنسیت هیچ تأثیری بر اشتغال نداشته و به همین دلیل تفاوت معنی داری بین نرخ بیکاری زنان و مردان وجود ندارد.
متن کامل [PDF 337 kb]   (9649 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1390/11/11 | انتشار الکترونیک: 1383/9/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه برنامه ریزی و بودجه می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Planning and Budgeting

Designed & Developed by : Yektaweb