با توجه به سهم و تأثیر زیاد سرمایه‌‌گذاری‌‌های دولت در اقتصاد ایران از طریق هزینه‌‌کردن بودجه‌‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای، همواره نحوه توزیع این منابع در بین استان‌‌ها از مسائل مهم در اقتصاد کشور بوده است. توزیع بودجه بین استان‌ها به لحاظ نظری مبتنی بر رویکرد تاکتیکی و/یا رویکرد برنامه‌‌ای است. در رویکرد تاکتیکی، دولت مرکزی به دنبال ملاحظات سیاسی و انتخاباتی برای حفظ و تحکیم قدرت توزیع اعتبار می‌نماید، اما در رویکرد برنامه‌ای بودجه بر اساس ملاک‌‌ها و معیار‌های اقتصادی به استان‌ها تعلق می‌گیرد و عمدتاً به شاخص های کارایی و برابری در توزیع بودجه بین استان‌ها توجه می شود. در این مطالعه مدلی برای توزیع بودجه تملک دارایی سرمایه ای شامل متغیر های تاکتیکی و برنامه‌ای برای 28 استان ایران در قالب داده‌های تابلویی طی دوره زمانی 1390-1379 تخمین زده می شود، که می تواند نقش معیار های اقتصادی و سیاسی را در توزیع بودجه بازتاب دهد. نتایج تجربی پژوهش بیانگر این است که متغیر‌های تاکتیکی، شاخص کارایی و شاخص برابری اثر مثبت و معناداری بر بودجه تملک دارایی دارند.