دیدگاههای مربوط به نوسانات ادوار تجاری و کاربرد آنها در فرآیند پیشبینی اقتصادی، مورد توجه سیاستگذاران اقتصادی از هر طیف فکری و مکتب اقتصادی بوده که منجر به شکلگیری شاخه علمی نوینی موسوم به آیندهپژوهی گردیده است. بر این اساس مهمترین اهداف این علم، شناخت تحولات آتی ادوار تجاری و متغیرهای مؤثر بر آن، به منظور تفسیر واقع بینانه از روند کلی اقتصاد در آینده است. این پژوهش با هدف مطالعه ادوار تجاری و متغیرهای پیشرو اقتصاد ایران، با توجه به تعاریف و روشهای شناخته شده بینالمللی و ویژگیهای اقتصاد ایران، متغیرهای شاخصهای ترکیبی آیندهنگر و همزمان، براساس روش NBER برای دوره 1346-1380 مشخص، و طبق روش کشورهای OECD محاسبه گردید. برای ساخت شاخصهای ترکیبی متغیرهای ارزش افزوده بخش ساختمان، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص داخلی، موجودی انبار، واردات کالاهای سرمایهای و واسطهای، نرخ ارز واقعی، بدهی بخش غیردولتی به سیستم بانکی، اشتغال در بخش صنعت، پسانداز ناخالص داخلی، قیمت نفت (با دو وقفه)، نرخ تورم، هزینههای مصرف کالاهای بیدوام، مصرف کل کالاهای مصرفی با دوام، چکهای برگشتی و کسری بودجه به کار گرفته شدند. همچنین براساس الگوهای اقتصادسنجی به پیشبینی وضعیت اقتصاد ایران پرداخته شد. بدین ترتیب، طبق نتایج حاصل از برآورد الگو، پیشبینی میشود رونقی که از سال 1379 شروع شده است طی سالهای 1381 و 1382 نیز ادامه یابد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |