نرخ تورم پایین و باثبات برای بالابردن رشد اقتصادی و رفاه مردم امری ضروری است. از این‌رو کشورهای بسیاری سیاست‌های خود را در قالب چارچوب هدف‌گذاری تورم به گونه‌ای دنبال می‌کنند که به تورم پایین و باثبات دست یابند. اجرای سیاست پولی براساس چارچوب هدف‌گذاری تورم چارچوبی است که از سال ۱۹۹۰ تاکنون از سوی کشورهای متعددی اتخاذ شده است. پیاده‌سازی این چارچوب مستلزم مجموعه‌ای از اصلاحات سیاستگذاری و ساختاری است که در بخش‌های مختلفی از اقتصاد باید به وقوع بپیوندد. پژوهش حاضر بر اصلاحات سیاستگذاری متناسب با چارچوب هدف‌گذاری تورم تمرکز کرده و تلاش می‌کند تا با به‌کارگیری مدل خودرگرسیون برداری ساختاری (SVARX) مسیرهای سیاستگذاری متناسب با چارچوب هدف‌گذاری تورم را شناسایی و معرفی کند. نتایج به دست‌آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که یک مدل خودرگرسیون برداری ساختاری با متغیرهای درون‌زای تورم، رشد نقدینگی، رشد کسری بودجه و رشد تولید ناخالص داخلی و متغیرهای برون‌زای رشد نرخ ارز و متغیرهای مجازی کنترل اثر هدفمندی یارانه‌ها و شکست انتظارات تورمی به خوبی می‌تواند مسیرهای سیاستگذاری متناسب با چارچوب هدف‌گذاری تورم را ارائه کند.