مسائل زیست محیطی، ­به­ویژه پدیده گرمایش جهانی، به دلیل افزایش گازهای گلخانه‌ای در چند دهه پسین به مسأله­ای جهانی تبدیل شده است. با توجه به اهمیت سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، برخی از کشورها از محیط زیست خود به عنوان مزیتی نسبی برای جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی استفاده می‌کنند. در این مطالعه و در قالب یک مدل نظری به بررسی فرضیه پناهگاه آلودگی می‌پردازیم و استاندارد‌های زیست محیطی را در حضور سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بررسی می‌کنیم. بر این اساس، مسأله‌ای مدل می‌شود که در آن یک بنگاه خارجی که در حال سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در کشور نخست است، با بنگاه داخلی در کشور دوم به رقابت مقداری برای صادرات کالای همگن به کشور سوم می‌پردازند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد در حالتی که همه بنگاه‌های فعال در صنعت فناوری یکسان داشته باشند، فرضیه پناهگاه آلودگی رد می‌شود؛ اما در صورتی‌که بنگاه‌های تولیدی دارای فناوری تولید و آلایندگی متفاوتی باشند، کشور میزبان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی می‌تواند میزبان و پناهگاه آلودگی نیز شود.