این پژوهش به بررسی تأثیر ساختار سرمایه و ساختار مالکیت بر بقای شرکت‌ها می‌پردازد. ساختار مالکیت، شامل دو نوع مالکیت عمده و مالکیت نهادی دیده شده است. جامعه آماری، شامل 484 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال‌های 1383 تا 1393 است که سرانجام با استفاده از روش حذف نظام‌مند، تعداد 234 شرکت به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش، برای تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از مدل رگرسیون لجستیک و نرم‌افزار Eviews بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که میان ساختار سرمایه و بقای شرکت‌ها، رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. همچنین، مالکیت عمده، تأثیر معکوس بر بقای شرکت‌ها در بورس اوراق بهادار دارد. نتایج بیانگر تأثیر مثبت و مستقیم مالکیت نهادی بر بقای شرکت‌هاست. بنابراین، یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که افزایش بدهی‌های شرکت و مالکیت عمده، موجب افزایش احتمال خروج شرکت از بورس می‌گردد. همچنین، افزایش مالکیت نهادی و قیمت سهام شرکت با کاهش احتمال خروج شرکت از بورس همراه خواهد بود.