نظر به اهمیت توسعه مالی در دستیابی به رشد پایدار اقتصادی، هدف محوری این مطالعه بررسی اثر باز بودن اقتصادی ( بازبودن مالی و بازبودن تجاری) بر توسعه مالی در دو گروه از کشورهای در حال توسعه نفتی و غیرنفتی ( با تأکید بر مؤلفه­های نهادی) می­باشد. در این پژوهش از الگوی داده‌های تابلویی مبتنی بر خودرگرسیون با وقفۀ توزیعی  (Panel ARDL) طی سال‌های 2000 تا 2017 استفاده شده ­است. نتایج برآورد مدل نشان می‌دهد که بازبودن مالی به لحاظ آماری اثری مثبت و معنادار بر توسعه مالی کشورهای در حال توسعه نفتی دارد. اما اثر آن بر توسعه مالی کشورهای در حال توسعه غیرنفتی در بلندمدت معنادار و منفی است. همچنین نتایج نشان می­دهد که در بلندمدت، بازبودن تجاری از نظر آماری اثری معنادار و مثبت بر توسعه مالی کشورهای در حال توسعه غیرنفتی دارد، در حالیکه در کشورهای در حال توسعه نفتی، رابطه­ی بازبودن تجاری با توسعه مالی از نظر آماری معنادار نیست. همچنین اکثر متغیرهای نهادی در کشورهای در حال توسعه نفتی، نقش معناداری در ارتقاء شاخص توسعه مالی در کوتاه‌مدت و بلندمدت دارند. با این وجود، اثر این متغیرها بر توسعه مالی در کشورهای در حال توسعه غیرنفتی در کوتاه‌مدت محدود و در بلندمدت منفی می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: توسعه مالی، بازبودن مالی، بازبودن تجاری، Panel ARDL

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---