این که رویدادهای کودکی و مهمتر از آن جنینی می‌توانند پیامدهایی در طول عمر داشته باشد، به خوبی ثابت شده است اما اولا مدت ماندگاری اثر این رویداد ها هنوز محل تردید است و ثانیا در ایران هنوز پژوهشی به بررسی اثر این رویدادهای تاریخی به عنوان یک شوک، برسلامت یا تشکیل سرمایه انسانی نپرداخته است.
در این مطالعه یک آزمایش طبیعی در بازه زمانی اشغال ایران  توسط متفقین در شهریور ۱۳۲۰، اجرا شده است. ابتدا از مستندات تاریخی، بازه زمانی سخت ترین دوره این شوک استخراج شده و سپس افرادی که دوره جنینی شان با این دوره هم پوشانی داشت، با متولدین بازه‌های زمانی مشابه بلافاصله قبل و بلافاصله بعد از دوره سخت، مقایسه شدند و برای کشف علیّت و اطمینان از ثبات نتایج، انواع اثرات ثابت و کنترل ها در مقایسه ها اعمال شدند.
نتایج مطالعه نشان می‌دهد کسانی که دوران جنینی آنها با سخت ترین دوران این شوک هم پوشانی داشته است، به طور میانگین حدود ۱٫۱ سانتی  متر کوتاه تر از دو گروه قبل و بعدشان هستند. این مقدار معنی دار و پایدار است و تغییر در متغییر های کنترلی، افزودن اثرات ثابت و تغییرات کوچک در ابتدا و انتهای بازه زمانی تغییر معنی داری در نتایج ایجاد نمی کند.
این نتایج سازگار با فرضیه ریشه جنینی است که ادعا می‌کند، رویداد‌های دوره نه ماهه‌ی جنینی می‌توانند آثار ماندگار و خسارت های جبران ناپذیری بر سلامت و بطور بالقوه سرمایه انسانی افراد داشته باشد. نتایج ما همچنین نشان می‌دهد که نه ماهه جنینی از دو ساله ابتدای زندگی تاثیر بیشتری روی قد افراد دارد زیرا گروه پیش از شوک، به جای دوره جنینی در دوساله اول زندگی به همین شوک دچار شده اند اما حتی با وجود اینکه مسن تر هستند، قد بلندتری دارند. با توجه به اهمیت قد به عنوان یک شاخص مهم سلامت، پیام سیاستگذاری این پژوهش، کارایی بالای تخصیص منابع به مادران باردار جهت حفظ سرمایه انسانی فرزندان  آنها به خصوص در خانواده های فقیر و مقاطع تاریخی حساس است.

واژه‌های کلیدی: اقتصاد سلامت، اقتصاد توسعه، فرضیه ریشه‌ جنینی، اقتصاد کودک، اشغال ایران، تبعات جنگ جهانی دوم در ایران، سیاست گذاری فقر

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---