عدم توجه به توازن منطقه‌ای (بین شهر و روستا) و عدم ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب در مناطق روستایی، مشکلات موجود در بازار کار کشور را در سال‌های آتی افزایش خواهد داد. در این مقاله، ضمن شناسایی عوامل مؤثر بر عرضه و تقاضای نیروی کار روستایی، مقایسه‌ای تطبیقی بین بازار کار و روستایی و شهری صورت می‌گیرد. عرضه نیروی کار روستایی به تفکیک جنسی و گروه‌های سنی، تابعی از پوشش تحصیلی، ارزش افزوده بخش کشاورزی، تعداد افراد دارای تحصیلات عالی، نرخ تورم، شاخص دستمزد، سرانه هزینه‌های تأمین اجتماعی و نرخ بیکاری در نظر گرفته شده است. تقاضای نیروی کار روستایی به صورت ایستا و پویا، تابعی از اعتبارات عمرانی دولت در بخش عمران و نوسازی روستاها، اعتبارات عمرانی دولت و اعتبارات بانکی در بخش کشاورزی، ارزش افزوده بخش کشاورزی، شاخص دستمزد واقعی و نسبت ارزش صادرات محصولات کشاورزی به ارزش افزوده بخش کشاورزی می‌باشد.