یکی از کاستیهای مهم و آشکار در سرمایه گذاریهای عمرانی دولت نارساییهایی است که در برنامه ریزی، به ویژه ارزیابی طرحها و پروژه ها در تمام مراحل اجرا، وجود دارد. با درک ضرورت تدوین چارچوب های لازم در مورد به کارگیری الگوهای مناسب برای ارزشیابی نهایی پروژه ها و به منظور بررسی دقیقتر و ارائه راه حلی کاربردی، در حدود امکانات و فرصت محدود مطالعاتی، انتخاب جامعه آماری بناهای ساختمانی مورد بهره برداری وزارت فرهنگ و آموزش عالی در سالهای 1371-1373، به میزان 373000 متر مربع فضای آموزشی، موضوع این تحقیق و بررسی قرار گرفت.

نکته مهم، کارایی الگوهای اقتصادسنجی و آزمون عوامل موثر بر هزینه ساخت پروژه ها در سطح مناطق و شرایط مختلف است که در این پژوهش نشان داده شده است. بدین ترتیب امکان ارتباط سازمند (ارگانیک) بین برنامه ریزی کلان و بخشی با تأکید بر برنامه ریزی منطقه ای تقویت شده و ارزشیابی پروژه ها متحول و کارآمد می شود. همچنین در جهت اجرای نظام برنامه ریزی، طرح ریزی و بودجه بندی، اطلاعات ارزشمندی تولید و در دسترس قرای می گیرد که می تواند در اعمال سیاستگذاری های لازم در نظام فنی و اجرایی نیز مفید و سازنده باشد.