در مورد اثرات برنامه های تعدیل بر فقر، تعمیمهای ساده چندانی صورت نگرفته است. مسائل بسیاری در مورد داده ها و روش شناسی باقی است و نتایج پیچیده و متنوع هستند. اغلب، گروههای فقیر، و به ویژه کارگران فقیر شهری از برنامه های تعدیل زیان می بینند، اما گرایشی وجود داشته است تا بیش از حد و به صورتی مبالغه آمیز بر اثرات منفی آن تأکید ورزند. در بلندمدت، تعدیل، لازمه حذف فقر است. مسئولیت اصلی دستیابی به  هدفهای ضدفقر بر عهده دولتهای ملی است، اما آنها اغلب علاقه چندانی به مسئله فقیران نشان نمی دهند. در هر صورت، نهادهای مالی بین المللی نیز باید در این مسئولیت سهیم باشند و تلاش بیشتری در جهت طراحی برنامه های تعدیل ساختاری در یک چارچوب کاهش دهنده هزینه بنمایند. وظایف سیاستی اصلی، عبارتند از ضابطه بندی یک راهبرد ضدفقر بلندمدت و حصول اطمینان از اینکه سیاستهای تعدیل با آن سازگار می باشند، بدون اینکه از امر مهم سازگاری اقتصاد با شرایط در حال تغییر منحرف گردیم.