ذخایر بین المللی، بنابر تعریفی که در متنهای اقتصادی آمده است؛ عبارت است از ذخایری که بانک مرکزی برای دخالت در بازار ارز و تأمین کسری تراز پرداختها نگهداری می کند. طلا نخستین پولی بوده که به عنوان ذخایر بین المللی مورد استفاده قرار گرفته است. پس از آن، طی فروپاشی سیستم استاندارد طلا، به مرور، از ارزهای دیگر نیز برای تأمین مالی مبادلات بین المللی سود جستند، همچنین، حق برداشت مخصوص (SDR) و ارزهای تهاتری، سهمیه و سهام در موسسات بین المللی، و طلا نزد صندوق بین المللی پول را می توان نام برد.

در مقاله حاضر، ضمن تشریح فرضیه های پژوهش و روش پژوهش خود، می کوشیم تا عوامل موثر بر نگهداری ذخایر توسط بانک مرکزی را تبیین نماییم. شناخت این عوامل، بانک مرکزی را در نگهداری مقدار بهینه ذخایر یاری می کند و می تواند مقدمه ای باشد برای پیش بینی مقادیری از ذخایری که همه ساله باید نگهداری شود. با مطالعاتی که روی نوشتارهای موجود در این زمینه و کارهای کاربردی اقتصاددانان در سایر کشورها انجام داده ایم، در نهایت، عوامل موثر بر تقاضای ذخایر را مشخص کرده ایم و براساس مطالعات مذکور و با تعدیلاتی که لازمه انجام کار تخمین تقاضای ذخایر در ایران است، مدلی تبیین نموده، و تخمین زده ایم و نتایج و پیشنهادهایی ارائه کرده ایم.