اهمیت سرمایه گذاری و انباشت سرمایه در رشد اقتصادی بر کسی پوشیده نیست. این اهمیت تا بدان حد است که تقریباً تمام الگوهای رشد اقتصادی، سرمایه گذاری را به عنوان یکی از مهمترین عوامل رشد اقتصادی بر می شمارند. بی شک بورس اوراق بهادار، به عنوان محلی برای سرمایه گذاری و نقل و انتقال سرمایه، در رشد اقتصادی کشورها نقش مهمی ایفا می کند. کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست. بورس اوراق بهادار، به عنوان محلی برای سرمایه گذاری و نقل و انتقال سرمایه، در رشد اقتصادی کشورها نقش مهمی ایفا می کند. کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست. بورس اوراق بهادار می تواند محلی برای جذب سرمایه ها و سرمایه گذاری پس اندازهای عاطل باشد. بدیهی است سرمایه گذاری زمانی می تواند به صورت فراگیر در کشور انجام پذیرد که بستر مناسب آن وجود داشته باشد. برای ایجاد بستر مناسب سرمایه گذاری در بورس، دو نکته حایز اهمیت است. اول این که از طریق اعمال سیاست های ثبات اقتصادی نوسان ها و تکانه های اقتصادی کاهش یابند، و بدین ترتیب، سرمایه گذاران بتوانند در یک فضای نسبتاً امن اقتصادی و بدون نگرانی از تکانه های شدید غیرقابل انتظار، اقدام به سرمایه گذاری کنند. دوم این که وضعیتی فراهم شود که دست یابی به اطلاعات و تحلیل آن برای تمام سرمایه گذاران به آسانی امکان پذیر باشد.

به طور کلی، هر عاملی این دو نکته را نقض کند. موجب انحراف بازار بورس از مسیر تعادلی بلندمدت آن می شود. اگر حباب عقلایی را به عنوان انحراف قیمت سهام از مسیر تعادلی بلندمدت (ارزش حال سودهای آتی مورد انتظار) آن تعریف کنیم. آن گاه می توانیم بگوییم که وجود حباب عقلایی در بازار بورس به معنای به وجود آمدن وضعیتی است که در آن، دو نکته یاد شده، نقض شده است. نوشتار حاضر در صدد بررسی درباره تحقق این امر در بورس اوراق بهادار تهران و تشریح علل و راه های پیش گیری از آن است.