در سال های اخیر، از توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان یکی از سیاست های مورد تأکید دولت نام برده اند.تحلیل گران اقتصادی کشور نیز، کم و بیش، به موضوع توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان راهبردی موفقیت آمیز برای رسیدن به نرخ رشد اقتصادی بالا، اشاره کرده اند. راهبرد توسعه صادرات، در واقع، پس از تجربه موفقیت آمیز در شماری از کشورهای در حال توسعه، وارد متون اقتصادی گردید. از لحاظ تجربی نیز در سال های اخیر، در این مورد مطالعات زیادی صورت گرفته است. در این مقاله، کوشیده ایم تا با داده های آماری ایران و استفاده از یک مدل تابع تولید، اثرهای رشد صادرات غیرنفتی را بر رشد اقتصادی، بررسی نماییم. در مدل مورد استفاده در این پژوهش، اثر صادرات غیرنفتی بر رشد اقتصادی از طریق اثرهای جانبی و افزایش بهره وری، توضیح داده می شود. نتایج این پژوهش که براساس داده های آماری سال های 1346 تا 1376، انجام یافته است، اثرهای مثبتی از رشد صادرات غیرنفتی را بر رشد تولید ناخالص داخلی بدون نفت در ایران، نشان نمی دهد. به نظر می رسد میزان صادرات غیرنفتی در ایران و ترکیب آن، در این زمینه، علل اصلی باشند.