BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jpbud.ir/article-1-77-fa.html
هدف پژوهش حاضر، ارزیابی روش برنامه‌های توسعه کشور طی دوره 88-1368، با هدف تدوین راهبردهایی برای پرهیز از تکرار تجربه‌های ناموفق گذشته است. به عبارت دیگر، روش بهینه تدوین برنامه مورد توجه است و مقاله حاضر، متکفل ارائه بنیانی ایجابی و محتوایی برای احکام برنامه نیست. برای این هدف، پس از مروری بر رویکردهای موجود در بحث توسعه و شیوه‌های برنامه‌ریزی کلان، کوشش شده است برای شناسایی ضعف‌ها و قوت‌های برنامه‌های توسعه در ایران، تجربه برنامه‌ریزی در جهان و ایران به‌ویژه در سال‌های پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی و تدقیق قرار گیرد. ارزیابی‌ها مؤید وجود چهار دسته چالش محتوایی و فرایندی در مسیر تحقق برنامه‌های توسعه در ایران است. در پژوهش حاضر، پیشنهاد شده است تا زمان تدوین الگوی توسعه اسلامی ـ ایرانی، از رویکرد نهادگرا در برنامه‌ریزی استفاده شود که در آن توجه بیشتری به جنبه‌های سیاسی، فرهنگی و حقوقی جوامع می‌شود. در پایان نیز راهکارهایی برای کاهش مشکلات مذکور در برنامه‌های پیشرو بیان شده است.
دریافت: 1390/5/23 | انتشار الکترونیک: 1389/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
.jpg) |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
- کاربران حاضر در وبگاه: 0 کاربر;
- میهمانان در حال بازدید: 100 کاربر;
- تمام بازدید‌ها: 18333589 بازدید;
- بازدید 24 ساعت قبل: 3464 بازدید
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
