در هر اقتصادی، در بلندمدت، تقاضای نیروی کار، عامل بسیار مهمی در سیاستگذاری کلان به شمار می رود. یکی از دلایل مهم آن، این است که عرضه نیروی کار در بلندمدت با کشش نبوده، و بنابراین، دستمزدها در بازار کار، از تعادل بین تقاضای نیروی کار و شکل تابع عرضه به دست می آید. بدین ترتیب، در بازار کار نیز مانند هر بازار دیگری، تقاضا، عامل اصلی تعیین کننده قیمت به شمار می آید.

در این مقاله، ضمن تشریح اصول کلی حاکم بر بازار کار، و به ویژه تقاضای نیروی کار در ایران، روند تغییرات تقاضای نیروی کار در بخشهای مختلف اقتصادی را بررسی می کنیم. به منظور برآورد تقاضای نیروی کار در ایران، مدلی متناسب با اوضاع اقتصادی ایران، تحلیل می نماییم و سپس با استفاده از اطلاعات و آمار موجود، کل تقاضای نیروی کار و همچنین تقاضای بخشی نیروی کار را برآورد کرده ایم و برای دوره دهساله ۱۳۷۵-۱۳۸۵ پیش بینی نموده ایم. طبق این برآورد، میزان تقاضای نیروی کار در سال ۱۳۸۵، معادل ۲۰۶۵۸۰۰۰ نفر است. همچنین از بین بخشهای مختلف اقتصادی در کشور، بخش خدمات بالاترین میزان تقاضا برای نیروی کار را در سال ۱۳۸۵ خواهد داشت.