فلسفه اصلی پیدایش نظام راهبری شرکت، وجود مسائل نمایندگی یا تضاد منافع میان مدیران و سهامداران است. برای کاهش مسائل نمایندگی، سازوکارهای مختلفی در ادبیات مالی مطرح شده است که یکی از مهمترین آنها، نظام راهبری شرکت است. در پژوهش حاضر، رابطه میان برخی از ویژگی‌های هیئت‌مدیره به عنوان یکی از سازوکارهای نظام راهبری شرکت و ساختار سرمایه شرکت‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. بدین منظور، نود مورد از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی سال‌های 1387 -1381، به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. در پژوهش حاضر، اندازه هیئت‌مدیره، دوگانگی مسئولیت مدیرعامل و درصد مدیران غیرموظف هیئت‌مدیره به عنوان متغیر‌های مستقل و نسبت بدهی (معیار ساختار سرمایه) به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته‌اند. به منظور آزمون فرضیه‌ها، یک مدل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از داده‌های ترکیبی برازش گردید. نتایج نشان می‌دهد در شرکت‌هایی که وظایف رئیس هیئت‌مدیره و مدیرعامل از یکدیگر تفکیک نشده است و نیز در شرکت‌های با تعداد کمتر اعضای هیئت‌مدیره، میزان استفاده از بدهی افزایش می‌یابد. در حالی که، هیچ رابطه معناداری میان نسبت مدیران غیرموظف هیئت‌مدیره و ساختار سرمایه یافت نشد.