در این مقاله، با استفاده از جدول داده- ستانده، پیوندهای فراز و نشیب، و در نهایت، صنایع کلیدی در اقتصاد ایران را محاسبه می کنیم. معمولاً این کار به دو روش صورت می گیرد: ۱) روش سنتی یا رهیافت داده ها، ۲) روش نوین یا رهیافت ستانده ها.

در رهیافت سنتی به روش چتری- واتانابه که تنها اثرهای مستقیم پیوندها را اندازه گیری می کند، به روش راس موسن- هیرشمن که از ماتریس لئونتیف هم اثرهای مستقیم پیوندها را محاسبه می نماید، اشاره می کنیم. چنانکه خواهیم دید، یوتوپولوس، اهمیت موزون نمودن را در محاسبه پیوندها برای استخراج صنایع کلیدی بیان داشت و هزاری، تقاضای نهایی را ملاکی برای ارجحیت سیاستگذاران در موزون نمودن صنایع به کار گرفت. به ظرفیت تولید کالاهای جانشینی واردات از طریق جدول نیز اشاره خواهیم کرد.

در روش نوین، می بینیم که جونز، برای محاسبه پیوند نشیب، از معکوس ستانده ها بهره گرفت. شولتز، رهیافت استخراج فرضیه ای را برای صنایع کلیدی مطرح ساخت. رهیافت سلا- کلمنت در تجزیه ماتریسی پیگیری روش شولتز در محاسبه پیوندهاست که هر دو دیدگاه ستانده به موضوع می نگرند. در قسمت روش شناسی، به چهار روش محاسبه پیوندها و صنایع کلیدی که عمدتاً مبتنی بر روش سنتی داده هاست، اشاره کرده ایم، و در نهایت، نتایج تجربی اخذ شده را تحلیل می نماییم.