دوره 3، شماره 1 و 2 - ( ارديبهشت و خرداد 1377 )                   دوره3 شماره 1 و 2 صفحات 54-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

رفیعی فنود محمدحسین. منابع انرژی ایران و توسعه کشور در سال 1400 فصلنامه پژوهشنامه اقتصاد و برنامه ریزی 1377; 3 (1 و 2) :54-41

URL: http://jpbud.ir/article-1-814-fa.html


دانشکده علوم دانشگاه تهران
چکیده:   (5104 مشاهده)

ایران برای چند قرن ذخیره نفت و برای چندین قرن ذخیره گاز طبیعی دارد. قیمت نفت و گاز تا سال ۲۰۲۰، از طرف عمده خریداران به کشورهای تولیدکننده تحمیل نخواهد شد که حداکثر حدود ۳۰ دلار در هر بشکه خواهد بود. صادرات نفت و گاز و کالاهایی چون آهن، مس، آلومینیوم، کود شیمیایی، سیمان و مانند اینها، در راستای صادرات نفت خام با قیمت ارزان است. با یک برنامه ریزی همه جانبه و تولید کالاهای شیمیایی و پتروشیمیایی، می توان تا سال ۱۴۰۰ و با صادرات ۳۰ میلیون تن از این کالاها صادرات نفت را متوقف کرد. برای تولید انرژی برق باید در جهت استفاده از انرژی باد، آب، زمین گرمایی و خورشیدی پیش رفت و مصرف نفت را به عنوان سوخت به کمترین حد کاهش داد.

متن کامل [PDF 331 kb]   (867 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/3/6 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار الکترونیک: 1398/10/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پژوهشنامه اقتصاد و برنامه ریزی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 |

Designed & Developed by : Yektaweb