در هر برنامه توسعه، غالباً هدفهایی را در نظر می گیرند که نیازمند توزیع در سطح مناطق یا بخشها بوده و توزیع آنها به صورت سازگار میان سطوح پایین تر، مستلزم شناخت ماهیت هدفهای توزیع پذیر و استفاده از روشهای مناسب توزیع براساس ماهیت هر یک از هدفها می باشد. در این مقاله، هدفهایی که نیازمند توزیع یکسان در همه مناطق هستند (هدفهای متعادل) و هدفهایی که توزیع آنها در مناطق مختلف براساس ویژگیهای ساختاری هر منطقه متفاوت است (هدفهای متعادل) و هدفهایی که توزیع آنها در مناطق مختلف براساس ویژگیهای ساختاری هر منطقه متفاوت است (هدفهای متناسب) از یکدیگر تفکیک شده و روش توزیع مناسب برای هر یک را ارائه کرده ایم. توجه به نوع نظام برنامه ریزی (از بالا به پایین یا از پایین به بالا) و سطح سازگاری موردنظر در برنامه (در سطوح خرد، کلان یا در میان این دو سطح الزاماتی هستند که در توزیع هدفها باید مدنظر باشند. در این مقاله، نشان داده ایم که توزیع هدفهای متناسب، با استفاده از روش شاخصها دارای کارایی نیست و روش مبتنی بر نظریه اقتصادی با تکیه بر روابط رفتاری را به عنوان روشی کارآمدتر معرفی کرده ایم. همچنین شقوق مختلف توزیع هدفها برای تفکیک هدفهای متعادل و متناسب در قالب انواع نظام برنامه ریزی و سطح سازگاری موردنظر را ارائه نموده ایم و نشان داده ایم که توزیع هدفهای متناسب از روشهایی که غالباً برای توزیع هدفهای متعادل به کار می رود نیز منجر به عدم کارایی خواهد شد.