در دو دهه گذشته، ایران شدیدترین و احتمالاً بزرگترین تغییرات سیاسی و اقتصادی را در تاریخ خود تجربه کرده است. این تغییرات در گرایشهای سیاستی توسعه ای، زیست محیطی و جمعیتی کشور محسوس است. در این مقاله، علل نابودی محیط زیست را بررسی می نماییم و سیاستها و روشهای ایران در زمینه حفاظت محیط زست را ارزشیابی می کنیم. نتایج این بررسی نشان می دهد، با وجودی که ایران خود را با معیارهای حفاظت محیط زیست تطبیق داده و با آژانسهای بین المللی همکاری دارد، اما هزینه کردن بودجه های تخصصی در مواردی غیر از محیط زیست، مانعی در راه اجرا و به کارگیری این معیارهاست. ناتوانی دولت در به کارگیری راه کارهای کنترل اقتصادی برای کاهش تورم و رشد جمعیت و بالا بردن سطح آگاهی عمومی در مورد واقعیتهای اقتصادی، باعث کاهش کیفیت زندگی اکثر ایرانیها شده است و میزان مصرف در حال حاضر، ثبات اقتصاد ایران را در آینده به مخاطره انداخته است. برای تغییر این وضعیت در ایران باید: ۱) نرخ رشد جمعیت به صرف برسد؛ ۲) اولویت بودجه ای به حفاظت محیط زیست داده شود؛ ۳) عموم مردم برای آگاهی از عواقب تخریب محیط زیست به طور گسترده تشویق شوند ؛ ۴) منابع طبیعی و محیط زیست در قلمرو سازوگار بازار قرار داده شود.