در سال ۱۹۴۸، بیست و سه کشور، موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت (گات) راامضا کردند. این توافق، نخستین موافقتنامه چند جانبه بین المللی از زمان ناپلئون، به منظور کاهش موانع تجاری بین کشورها بود. این کشورها، تعرفه های صادرات بین خود را حذف کردند. در آن زمان، ارزشیابی دقیق نتایج توافقنامه که شامل سوابق ۱۰۶ دور مذاکرات دو جانبه و دو جلد برنامه آزادسازی می شد و مجموعاً هشت پوند وزن داشت، "غیرممکن" به نظر می رسید. این احتمال وجود داشت که پیچیدگی گات، همراه با "احتیاط و فرصت طلبی" اعضا، رشد پیش بینی شده تجارت را کند سازد.