دوره 25، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   دوره25 شماره 4 صفحات 146-119 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hasanpur A, Yusefi Zenuz R, Safari H, Ghujali T. (2021). Identifying and Prioritizing Human Resource Risks in the Iranian Insurance Industry Using Fuzzy Delphi and ANP. JPBUD. 25(4), 119-146. doi:10.52547/jpbud.25.4.119
URL: http://jpbud.ir/article-1-1976-fa.html
حسن پور اکبر، یوسفی زنوز رضا، صفری حسین، قوجالی توحید. شناسایی و اولویت بندی ریسک های منابع انسانی در صنعت بیمه ایران با استفاده از روش تحلیل شبکه ای و دلفی فازی فصلنامه برنامه ریزی و بودجه 1399; 25 (4) :146-119 10.52547/jpbud.25.4.119

URL: http://jpbud.ir/article-1-1976-fa.html

شناسایی و اولویت بندی ریسک های منابع انسانی در صنعت بیمه ایران با استفاده از روش تحلیل شبکه ای و دلفی فازی
اکبر حسن پور1 ، رضا یوسفی زنوز2 ، حسین صفری3 ، توحید قوجالی* 4
1- استادیار دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- استادیار دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، ایران
3- استاد دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، std_tghujali@khu.ac.ir
چکیده:   (7476 مشاهده)
با توجه به حضور منابع انسانی در تمامی بخش ‏های سازمان، ریسک ‏های مرتبط با منابع انسانی نیز می‏ تواند در تمامی فعالیت‏ سازمانی تسری پیدا کند و اجرای برنامه ‏ریزی‏ های انجام ‏شده سازمان را با اخلال مواجه سازد. بر اساس این و با توجه به خلأ موجود در حوزه ریسک منابع انسانی، هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت‏ بندی ریسک ‏های منابع انسانی در صنعت بیمه ایران است. با مطالعه نظام‏مند ادبیات و دستیابی به 59 مقاله مرتبط با موضوع و مصاحبه با 15 نفر از خبرگان صنعت بیمه ایران نسبت به شناسایی و غربال‏گری و اولویت‏ بندی ریسک ‏های منابع انسانی با بهره‏ گیری از روش تحلیل مضمون، دلفی فازی، و تحلیل شبکه ‏ای اقدام شده است. بر اساس یافته ‏ها، ریسک‏ های منابع انسانی صنعت بیمه ایران را می ‏توان شامل ریسک‏ های جذب و استخدام، ریسک ‏های جبران خدمات خدمات، ریسک‏ های آموزش، ریسک ‏های ارزیابی عملکرد، و ریسک ‏های غیرکارکردی منابع انسانی قلمداد نمود که در این بین اهمیت ریسک‏ های جذب و استخدام نسبت به سایر ریسک ‏ها بیش‏تر است. بر اساس این، جذب و استخدام منابع انسانی مناسب زمینه ‏ساز ارتقای صنعت بیمه خواهد بود.
واژه‌های کلیدی: ریسک، ریسک‌ های مدیریت منابع انسانی، صنعت بیمه، دلفی فازی، تحلیل شبکه‌ ای
متن کامل [PDF 736 kb]   (1078 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اقتصاد و جمعیت نیروی انسانی
دریافت: 1399/11/20 | پذیرش: 1400/1/24 | انتشار الکترونیک: 1400/5/20
فهرست منابع
1. Akotey, J. O., & Abor, J. (2013). Risk Management in the Ghanaian Insurance Industry. Qualitative Research in Financial Markets, 5(1), 26-42. [DOI:10.1108/17554171311308940]
2. Albrecht, S. L., Bakker, A. B., Gruman, J. A., Macey, W. H., & Saks, A. M. (2015). Employee Engagement, Human Resource Management Practices and Competitive Advantage: An Integrated Approach. Journal of Organizational Effectiveness: People and Performance, 2(1), 7-35. [DOI:10.1108/JOEPP-08-2014-0042]
3. Becker, K., & Smidt, M. (2015). Workforce-Related Risks in Projects with a Contingent Workforce. International Journal of Project Management, 33(4), 889-900. [DOI:10.1016/j.ijproman.2014.10.014]
4. Becker, K., & Smidt, M. (2016). A Risk Perspective on Human Resource Management: A Review and Directions for Future Research. Human Resource Management Review, 26(2), 149-165. [DOI:10.1016/j.hrmr.2015.12.001]
5. Bombiak, E. (2017). Human Resources Risk as an Aspect of Human Resources Management in Turbulent Environments: Tritonic Publishing House, 121-132. [Link:http://hdl.handle.net/11331/1598]
6. Carmona‐Moreno, E., Céspedes‐Lorente, J., & Martinez‐del‐Rio, J. (2012). Environmental Human Resource Management and Competitive Advantage. Management Research: Journal of the Iberoamerican Academy of Management, 10(2), 125-142. [DOI:10.1108/1536-541211251607]
7. Cascio, W. F. (2012). Business Leadership-Be a Ringmaster of Risk-Manage the Risks and Opportunities that Accompany Talent Management. HR Magazine-Alexandria, 57(4), 38.
8. Cascio, W., & Boudreau, J. (2014). HR Strategy: Optimizing Risks, Optimizing Rewards. Journal of Organizational Effectiveness: People and Performance, 1(1), 77-97. [DOI:10.1108/JOEPP-01-2014-0005]
9. Chen, M.-K., & Wang, S.-C. (2010). The Use of a Hybrid Fuzzy-Delphi-AHP Approach to Develop Global Business Intelligence for Information Service Firms. Expert Systems with Applications, 37(11), 7394-7407. [DOI:10.1016/j.eswa.2010.04.033]
10. Dandage, R. V., Rane, S. B., & Mantha, S. S. (2021). Modelling Human Resource Dimension of International Project Risk Management. Journal of Global Operations and Strategic Sourcing, 14(2), 261-290. [DOI:10.1108/JGOSS-11-2019-0065]
11. Ebrahimi, E., & Gholipoor, A. (2016). Human Resource Risks Typology Based On Strategic Reference Points: Qualitative Approach Application. Organizational Resources Management Researchs, 6(2), 1-26. [Link: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-12306-fa.html]
12. Ebrahimi, E., Gholipour, A., Moghimi, S. M., & Ghalibaf Asl, H. (2015). Designing and Explaining a Framework for Identification and Classification of Human Resource Risks: Application of Qualitative Approach. Journal of Research in Human Resources Management, 7(2), 1-24. [Link:https://hrmj.ihu.ac.ir/article_14317.html]
13. Ebrahimi, E., Gholipour, A., Moghimi, S. M., & Ghalibaf Asl, H. (2017). Analyzing and Evaluating Human Resource Risks; Using Fuzzy DEMATEL and Fuzzy Similarity Techniques. Organizational Culture Management, 15(1), 1-23. [DOI:https://dx.doi.org/10.22059/jomc.2017.61176]
14. Ernst, F., & Young, E. (2008). Global Human Resource (HR) Risk: From the Danjer Zone to the Value Zone: Ey.
15. Gholipor, R., Heidari, A., Seyednaghavi, M., & Narimani, M. (2016). Designing Human Resources Risk Management Model in the Transition from Public to Private Sector Based on Grounded Theory (The Case of the Oil and Gas Industry). Human Resource Management in The Oil Industry, 8(29), 33-58. [Link:http://iieshrm.ir/article-1-62-other.html]
16. Gholipour, A., & Ebrahimi, E. (2016). Human Resource Risk Management: Mix Method Application. Management Researches, 9(32), 73-96. [DOI:https://dx.doi.org/10.22111/jmr.2016.2749]
17. Goshtasebi, A., Zandi, M., Sadighi, J., & Jahangiri, K. (2015). Endometriosis and Sexual Health: A Systematic Review. Payesh (Health Monitor), 14(1), 25-40. [Link:http://payeshjournal.ir/article-1-254-fa.html]
18. Gupta, S., & Bhaskar, A. U. (2016). Doing Business in India: Cross-Cultural Issues in Managing Human Resources. Cross Cultural & Strategic Management, 23(1), 184-204. [DOI:10.1108/CCSM-09-2014-0112]
19. Habibi, A., Jahantigh, F. F., & Sarafrazi, A. (2015). Fuzzy Delphi Technique for Forecasting and Screening Items. Asian Journal of Research in Business Economics and Management, 5(2), 130-143. [DOI:10.5958/2249-7307.2015.00036.5]
20. Hassangholipour, T., Hashemi-Njad, S.-M., Azizan, M. J., & Seyghali, M. (2013). Identification and Ranking Measures Affecting Electronic Shopping in Iran. Journal of Future Management Studies, 24(99), 1-14.
21. Higgins, J. P., & Green, S. (2011). Cochrane Handbook for Systematic Review of Interventions, 5.1.0 ed: The Cochrane Collaboration
22. Hoseini Dehshiri, S. J., & Aghaei, M. (2020). Identifying and Prioritizing Human Resources Risks through the Combination of SWARA and Gray ARAS. Journal of Human Resource Management, 10(1), 53-78. [Link: http://www.jhrs.ir/article_105969.html]
23. Hsu, T., & Yang, T. (2000). Application of Fuzzy Analytic Hierarchy Process in the Selection of Advertising Media. Journal of Management and Systems, 7(1), 19-39.
24. ISO, I. (2009). 31000 Risk Management-Principles and Guidelines. 2009. International Organization of Standardization: Geneva.
25. Karimi, S. M. (2013). Assessment of Iran's Insurance Industry Performance and Clarification of Future Outlook. Quarterly Journal of Fiscal and Economic Policies, 1(2), 183-202. [Link:http://qjfep.ir/article-1-35-fa.html]
26. Kraev, V. M., & Tikhonov, A. I. (2019). Risk Management in Human Resource Management. TEM Journal, 8(4), 1185-1190.
27. Mäenpää, I., & Voutilainen, R. (2012). Insurances for Human Capital Risk Management in SMEs. Vine, 42(1), 52-66. [DOI:10.1108/03055721211207761]
28. Mehra, Y. S. (2012). Operational Risk Management in Indian Banks: Issues and Challenges. Indian Journal of Economics and Business, 11(1), 25-40.
29. Mehri Charvdeh, M. M. C., Tajdini, A., & Pourmousa, S. (2016). Identifying and Ranking of the Effective Factors on Customer Loyalty in the Wooden Furniture Industry by ANP and Fuzzy DEMATEL Approaches in Guilan and Alborz Provinces. Journal of Wood and Forest Science and Technology, 22(4), 29-54.
30. Mendoza, A. M. E., Supangco, V. T., & Tolosa, M. T. B. (2005). A Look Into the Role of Human Resource Management in Corporate Governance and Risk Management: The Philippine Experience. In Corporate Governance: Does Any Size Fit?: Emerald Group Publishing Limited. [DOI:10.1016/S1041-7060(05)11009-8]
31. Meyer, M., Roodt, G., & Robbins, M. (2011). Human Resources Risk Management: Governing People Risks for Improved Performance: Opinion Paper. SA Journal of Human Resource Management, 9(1), 1-12. [DOI:10.4102/sajhrm.v9i1.366]
32. Mohamadimoghadam, Y., Solgi, Z., & Dadfar, A. (2017). Prioritization of the Aspects of Human Resource Risks with Interpretive Structural Modelling (ISM) Approach. Journal of Research in Human Resources Management, 8(4), 127-154. [Link:https://hrmj.ihu.ac.ir/article_24404.html]
33. Oborilová, I., Myšková, R., & Melichar, V. (2015). Risks Associated with the Human Resources Management in Transport Companies. Procedia Economics and Finance, 34(1), 352-359. [DOI:10.1016/S2212-5671(15)01640-8]
34. Park, S., Song, S., & Lee, S. (2017). How Do Investments in Human Resource Management Practices Affect Firm-Specific Risk in the Restaurant Industry? Cornell Hospitality Quarterly, 58(4), 374-386. [DOI:10.1177/1938965517704532]
35. Paul, C., & Mitlacher, L. (2008). Expanding Risk Management Systems: Human Resources and German Banks. Strategic Change, 17(1‐2), 21-33. [DOI:10.1002/jsc.813]
36. Stevens, J., Jeynes, V., Cotena, E., & Edelson, M. (2006). Managing Risk: The HR Contribution: Routledge. [DOI:10.4324/9780080461168]
37. Wu, C.-H., & Fang, W.-C. (2011). Combining the Fuzzy Analytic Hierarchy Process and the Fuzzy Delphi Method for Developing Critical Competences of Electronic Commerce Professional Managers. Quality & Quantity, 45(4), 751-768. [DOI:10.1007/s11135-010-9425-6]
38. Yilmaz, A. K. (2019). Strategic Approach to Managing Human Factors Risk in Aircraft Maintenance Organization: Risk Mapping. Aircraft Engineering and Aerospace Technology, 91(4), 654-668. [DOI:10.1108/AEAT-06-2018-0160]
39. Young, M. B., & Hexter, E. S. (2011). Managing Human Capital Risk: A Call for Partnership between Enterprise Risk Management and Human Resources. Conference Board of Canada.
40. اسدی، ناهید؛ جهانگیری فرد، مجید؛ اسماعیل ‌زاده مقری، علی، و شاکر طاهری، سیدحسین (1399). ارائه الگویی برای ترکیب بهینه ریسک منابع انسانی در بانک‌های دولتی ایران. نشریه اقتصاد مالی، 14(50)، 234-213. [Link: http://ecj.iauctb.ac.ir/article_675486.html]
41. حنفی‌ زاده، پیام؛ صلاحی پروین، اسماعیل، و امیری، مقصود (1389). انتخاب سیستم‌های اطلاعاتی در محیط‌ های غیرقطعی با استفاده از روش هیبریدی (تلفیق روش‌های برنامه ‌ریزی سناریو، طراحی بدیهی و دلفی فازی). نشریه پژوهش ‌های مدیریت در ایران، 14(4)، 78-49. [Link:https://mri.modares.ac.ir/article_128.html]
42. دوستی، خسرو (1396). بررسی ریسک در مدیریت منابع انسانی در شرکت بیمه ایران. دومین کنفرانس ملّی اقتصاد، مدیریت و حسابداری.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه برنامه ریزی و بودجه می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Planning and Budgeting

Designed & Developed by : Yektaweb