1- گروه اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی، ایران، تهران
2- اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی، ایران، تهران ، shadibozorgi11@yahoo.com
چکیده: (127 مشاهده)
این مطالعه با استفاده از رویکرد SJC copula time-varying، به بررسی ساختار وابستگی بین دو ارز یوان و یورو(نسبت به دلار) در دو دوره پیش و پس از پیوستن یوان به سبد حق برداشت مخصوص می پردازد. رفتار مقامات پولی چین در واکنش به خبر پیوستن یوان به سبد SDR در30 نوامبر 2015، با استفاده از داده های روزانه دو جفت ارز در بازه ژانویه 2005 تا آوریل 2021 مورد بررسی قرار گرفته است.
پیش از پیوستن یوان به SDR ، ساختار وابستگی بین یوان و یورو نامتقارن بوده بطوریکه وابستگی دنباله ای بالا بیشتر از وابستگی دنباله پایین بوده به عبارت دیگر، مقامات پولی چین حفظ مزیت رقابتی در تجارت و در نتیجه مداخله برای تضعیف یوان در مقابل دلار همزمان با تضعیف یورو را در اولویت خود قرار می دادند.
در دوره دوم، پس از پیوستن یوان به SDR، استراتژی چین تغییر کرده بهگونهای که در زمان تقویت یورو نسبت دلار حساسیت بیشتری نشان داه است. وابستگی دنباله پایین بیشتر موید این امر است. در واقع بانک مرکزی چین به منظور تقویت یوان و ثبات قیمت نسبی ارز خود به مداخله در بازار و تقویت یوان پرداخته و با حمایت سرمایه گذاران آنها را به نگهداری و حتی افزایش سهم یوان در پرتفوی خود ترغیب خواهد کرد. بنابراین پیوستن یوان به SDR، اولویت و رفتار ومقامات پولی چین را از تمرکز بر تضعیف و حفظ رقابت پذیری به تقویت در مقابل دلار و ثبات قیمت نسبی تغییر داده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اقتصاد مالی دریافت: 1401/3/22 | پذیرش: 1401/6/5