تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی ، r.shahangian@imps.ac.ir
2- مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی
2- مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی
چکیده: (69 مشاهده)
این پژوهش به بررسی تمایل به پرداخت برای بهبود خدمات حمل و نقل همگانی به عنوان یکی از سیاست‌های مدیریت تقاضای حمل و نقل می‌پردازد. بهبود خدمات پیشنهادی شامل کاهش ازدحام داخل وسایل و زمان دسترسی مترو و اتوبوس و کاهش زمان سفر و افزایش قابلیت اطمینان اتوبوس است. اطلاعات مورد استفاده از نوع رجحان بیان شده است و افراد وسیله نقلیه انتخابی خود را در مواجهه با سناریوهای فرضی اعلام کرده‌اند. برای شناسایی عوامل موثر بر انتخاب وسیله، و تعیین تمایل به پرداخت، از مدل لوجیت آشیانه‌ای استفاده شده است. همان‌گونه که انتظار می‌رود نتایج مطالعه نشان می‌دهد که بهبود وضعیت ازدحام در مترو و اتوبوس مطلوبیت این گزینه‌ها را افزایش می‌دهد. همچنین افزایش قابلیت اطمینان اتوبوس بر احتمال انتخاب این گزینه اثر مثبت دارد. کاهش زمان دسترسی در حالی در افزایش مطلوبیت مترو اثر مثبت دارد که بر مطلوبیت اتوبوس بی‌تأثیر است. از سوی دیگر کاهش زمان سفر مطابق انتظار بر مطلوبیت اتوبوس می‌افزاید. بررسی تمایل به پرداخت نشان می‌دهد که تمایل به پرداخت برای بهبود وضعیت ازدحام در مترو حدود 1/4 برابر اتوبوس و در هر دو بیش از رقم موجود بلیت آنهاست. همچنین تمایل به پراخت برای افزایش قابلیت اطمینان اتوبوس در حدود قیمت بلیت آن است.
[RbD1]جمله به لحاظ ادبی نیاز به اصلاح دارد
واژه‌های کلیدی: مدیریت تقاضای حمل و نقل، حمل و نقل همگانی، انتخاب وسیله، انتخاب گسسته، تمایل به پرداخت
| بازنشر اطلاعات | |
.jpg) |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
- کاربران حاضر در وبگاه: 0 کاربر;
- میهمانان در حال بازدید: 55 کاربر;
- تمام بازدید‌ها: 17636982 بازدید;
- بازدید 24 ساعت قبل: 4428 بازدید
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
