توسعه صنعت زیربنایی فولاد، بر اساس آرمان ملی تحقق چشمانداز بیستساله، امری ضروری است. بدیهی است که برنامهریزی برای پاسخ به نیازهای داخلی، نیازمند مطالعات فنی و اقتصادی متمرکز است که باید بهطور جدی، مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، شناخت الگوی تقاضای فولاد کشور و پیشبینی آن، زیربنای هر گونه برنامهریزی تولید، بهینهسازی و توسعه صنعت فولاد کشور است و از اولویت ویژهای برخوردار میباشد. از این رو، در این مطالعه با هدف پیشبینی مصرف فولاد خام در سال 1400، بر اساس سناریوی ادامه روندهای متغیرها، مطابق با روندهای برنامه سوم و سناریوی تحقق اهداف برنامه چهارم و پنجم و ششم، دو مدل مصرف فولاد خام در ایران برآورد میشود. این دو مدل، بر اساس روش شدت استفاده، با دو رویکرد متفاوت، مصرف فولاد خام در ایران را پیشبینی میکنند. مدل اول، با استفاده از متغیر درآمد، در چارچوب کلاسیک تابع مصرف و نیز سرمایهگذاری خصوصی و دولتی، به عنوان شاخصهای تغییر ساختار اقتصاد و تأثیر عملکرد دولت، میزان مصرف فولاد را برآورد و پیشبینی میکند. مدل دوم نیز مصرف فولاد را از دید بخشی، با عملکرد مهمترین بخشهای متقاضی فولاد یعنی نفت، صنایع و معادن و ساختمان ارزیابی میکند. بر اساس نتایج این دو مدل، مصرف فولاد خام در سال1400، در صورت تحقق اهداف برنامههای چهارم و پنجم توسعه، به ترتیب 7/55 و 8/45 میلیون تن و در صورت ادامه روند رشد متغیرها مطابق با برنامه سوم، 7/44 و 41 میلیون تن پیشبینی میشود.