(پاراگراف نخست) مشکل توزیع درآمد غالباً از دید مسائل عدالت اجتماعی و فقر مورد توجه قرار می گیرد و همین امر موجب توصیه راه حلهای کوتاه مدت برای رفع مشکل می گردد. در حالی که پدیده نابرابری توزیع درآمد، به خاطر مقاومت نیروهای درونی، پایداری از خود نشان می دهد و اجرای چنین توصیه هایی می تواند در قالب تغییر قیمت های نسبی پیامدهای نامطلوبی بر توزیع درآمد و رشد اقتصادی داشته باشد.
فارغ از جنبه هی عدالت اجتماعی، از دید شد اقتصادی، مسئله توزیع درآمد دست کم از دو جنبه دارای اهمیت است. اول در تدارک منابع رشد و دوم از جهت ساختار فرایند رشد. تجربه اغلب کشورهای در حال توسعه نشان داده است که توزیع نابرابر درآمد بر مسئله تشکیل سرمایه کمتر تأثیر داشته است، اما از جنبه دوم، یعنی شکل گیری فرایند رشد، بسیار مهم می باشد.
در این مقاله، برخی از زمینه های تأثیر متقابل رشد و توزیع درآمد در اقتصاد ایران مورد توجه قرار گرفته است و ضمن اشاره به برخی از شاخصهای نابرابری توزیع در آمد، با توجه به محدویتهای آماری، نشان داده شده است که وجود درآمدهای نفتی، این امکان را در اقتصاد ایران فراهم نموده است که فرایند توسعه بدون توجه به زمینه های نابرابری توزیع درآمد و پیامدهای آن شکل بگیرد. در حالی که توزیع نابرابر درآمد، با ایجاد محدودیت در ساختار کیفی و کمی بازار، بر دو گانگی اقتصاد تأکید می ورزد. در این زمینه، آثار توزیعی مخارج و درآمدهای مالیاتی دولت هم مدنظر قرار گرفته است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |