اکثر تحلیل های اقتصادی با محدودیت در دقت نتایج مواجه هستند. این موضوع به دلیل مسائل نمونه گیری و خطاهای آماری می باشد. در این زمینه، تحلیل های داده- ستانده هم مستثنا نیست و به علت وجود عدم دقت لازم در داده های مورد استفاده، همواره با محدودیت دقت در نتایج حاصله از آن مواجه است. تحلیل داده- ستانده به دلیل استفاده از داده های آماری فراوان، از جمله ساختار هزینه بخش ها، تقاضای نهایی و اجزای ارزش افزوده، در معرض خطاهای آماری می باشد که بر نتایج حاصل از آن نیز تأثیر می گذارد. در این مقاله، به دلیل اهمیت این موضوع و کاربردهای بسیار مدل داده- ستانده در تصمیم گیری های اقتصادی کشور، به بررسی بحث تصادفی تحلیل داده- ستانده در ایران بر مبنای جدول سال 1370 مرکز آمار ایران می پردازیم. در این خصوص، به دلیل خطاهای آماری موجود در جدول داده- ستانده  در ایران، در این مقاله به جای برآورد نقطه ای از ضریب های فزاینده تولید و درآمد با استفاده از مدل تصادفی داده- ستانده برآوردهای فاصله ای متغیرهای مزبور توصیه می شود.