در این مقاله رابطه رشد درآمد ملی با مخارج جاری بودجهعمومی، که تحت تأثیر پرداخت‌های انتقالی دولت متشکل ازیارانه کالاهای اساسی افزایش پیدا می‌کند، بررسی شده است. در این بررسی از یک مدل دو بخشی پویا که با توجه به ویژگی‌های ساختار اقتصادی کشور طرح شده، استفاده شده است. حل مدل از طریق به دست آوردن معادلات تقلیل یافته برای متغیرهای مهم مدل مانند Y (تولید)، I (سرمایه‌گذاری) و LD (تقاضا برای نیروی کار) نشان می‌دهد که در شرایط مفروض مدل اقتصادی افزایش بودجه جاری GC موجب کاهش تولید، سرمایه‌گذاری و تقاضا برای نیروی کار می‌شود. از آنجا که این روند طی سه دهه گذشته ادامه داشته است، نتایج این بررسی اجمالاً به ضرورت تجدیدنظر در نحوه ارائه یارانه‌ها و هدفمندکردن آن برای انتقال کمک‌ها صرفاً به خانوارهای کم درآمد و سوق منابع مالی کشور به سرمایه‌گذاری اشاره می‌کند. این موضوع به خصوص با تأکید برنامه چهارم توسعه به رشد سریع اقتصادی و کاهش بیکاری در کشور، اهمیت بیشتری می‌یابد.