هنگامی که تعداد گزینه‌های در دسترس افراد زیادتر می‌شود، آن‌ها ممکن است گزینه‌ای را انتخاب کنند که قبلاً به دلیل وجود محدودیت روانی، انتخاب آن توجیه‌پذیر نبوده است. در این مقاله مدل انتخابی را ارائه می‌دهیم که قادر به توضیح این نوع رفتار انتخاب باشد. در مدل جدید رفاه فرد با افزایش گزینه‌ها کاهش نمی‌یابد؛ بنابراین بیشتر همیشه به کمتر ترجیح دارد. این ویژگی در مدل‌های موجود در ادبیات که رفتار فرد را با وجود محدودیت توجیه مدل کرده‌اند، صادق نیست. از آن‌جاکه در این مدل‌ها، با افزایش گزینه‌ها توجیه آن‌ها دشوارتر می‌شود، فرد لزوماً بیشتر را به کمتر ترجیح نمی‌دهد. بعد از بیان مدل، ترجیحات آشکارشده فرد را بررسی می‌کنیم و درنهایت اصل ارائه‌دهنده مدل را بیان می‌کنیم. این اصل به ما این امکان را می‌دهد تا مدل را به‌صورت ناپارامتریک آزمون کنیم.